Цитаты из книги автора Марк Мэнсон Бепарволикнинг нозик санъати

Инсоннинг асл қиймати унинг бахтга эмас, балки бахтсизликка бўлган муносабатида намоён

саримсоқпиёзни паққос туширгач, оғзинг сасимаётганига ўзингни ишонтириш учун жуда катта куч-қувват талаб қилинади.

Ўртамиёна» бўлиш тушунчаси омадсизликнинг янги мезонига айланиб улгурди

Сиз бошқа инсонлар билан ўртангиздаги муносабатдан хавотир оласиз. Бундай хавотир ичингиздан кемиради-ю, унинг қаердан пайдо бўлганини билолмай хуноб бўласиз.

Ё аслинг каби кўрин, ё кўринганинг каби бўл

Фрейд айтганидек: «Кун келиб курашларда ўтган йилларингиз умрингизнинг энг ширин дамлари бўлганини англаб етасиз»

инсон ўзини номукаммал ва билимсиз деб ҳисоблаши фойдалидир

Агар муаммоларга нисбатан қарашингизни ўзгартирмоқчи бўлсангиз, аввало, омад ва омадсизликни ўлчовчи мезонларингиз ёки қадриятларингизни ўзгартиришингиз зарур.

Ўзликни англаш пиёзга ўхшайди. У кўп қатли ва қанча арчисанг, шунча йиғлагинг келаверади.

Ўзини барча яхши нарсага лойиқ деб ҳисоблайдиган такаббур одамлар чеҳрасидан қалбаки ишонч таралади