автордың кітабынан сөз тіркестері  Дүние мен өмір

Шәкәрім Құдайбердіұлы

Өмір, дүние, жер мен көк, өткен заман.

Ажал алмай қоймайды ешкімді аман.

Өлмей, өшпей, қартаймай жүргің келсе,

Ол - болмай ма тағдырды жамандаған?

Өмір бойы қуанбақ жынды ісі ғой,

Кейде асып, кейде қашып, кейде састым

Ойласам, көрген бейнет, тартқан қайғы
Болыпты не біреуден, не өзімнен.

ілімділер насихат көп жазады,

Адам үшін уайым жеп жазады,

Байқап оқып отырсам, соның бәрі:

«Дүниені дүм, алдамшы» деп жазады.

Мен-дағы тіршілікке қадам бастым,

Рахат, бейнет, әр іске араластым.

Өмір бойы қуанбақ жынды ісі ғой,

Кейде асып, кейде қашып, кейде састым.

Рахат көрсем, сыйдырып мақтаныма,

Таласы бар кімнің деп тапқаныма,

Қарсы жалдап, қайрандап шыға бердім,

Көнбедім деп жалғанның қаққанына.

Қайғы көрсем: «дүниенің жалғандығы,-

Дедім- алдап, мінеки, алғандығы».

Пәрменімен айналған шархи фәләк-

Тумақ, өлмек, қартаймақ болмай қоймас»
Қанша қызық көрсе де, пенде тоймас.
Сол тоймастық - дүниені жамандатқан
Сен сөкті деп тағдырды қайта жоймас.
Бейнет көрме, біреуге бейнет берме,
Дүние - алдамшы, өмір - қу деп елерме.
Қамдан, сақтан, қағып бақ, бәле келсе,
Бәрін құдай қылады дегенге ерме.
Қаза келсе, өзіңнен, иә біреуден,
Немесе бір нәрсенің себебінен.
Дауың дұрыс бола ма, ойласаңшы,
Өмір - қу, дүние - алдамшы дегеніңмен?
Дүние алдамшы, өмір қу есерлерге,
Есерлікпен жолығар кеселдерге.
Ол екеуі мінді емес, мін өзіңде,
Көзің бөлек өзгеден десеңдер де.