Sanki sakitlikdən məst olmuşdu, bu dəqiqələrin sehrini heç nə poza bilmirdi, yuxarıdan, haradansa yumşaq, külək səsinə bənzəyən ahəngdar bir səs gəlirdi, bu, kainat maşınının uğultusuydu, Tanrı öz çarxını hərləməkdəydi.
nə qədər kiçik, insan nə qədər cılızmış!
Kaş ki orada, yüksəklikdə, ulduzların arasında olub, kometlərin öz quyruqları ilə onun alnını yalamasını hiss edəydi! Yer
İnsanlar artıq özləri düşünməyə başlayıblar və dini duyğular getdikcə aradan qalxır.
Çox nadir bir qəlbə malik idi. Əgər Tanrı kimisə özünə mələk qəbul etsəydi, mütləq onu seçərdi.
Əgər sonda çarmıxa çəkiləcəksənsə, kütləyə təsir etməyin nə mənası var?
«Üzr istəyirəm, cənab, yazıçılıq nə deməkdir?»
