Xatirəm yadında qalmayacaqsa,
Bu əllər mənimki olmayacaqsa,
Bu tellər mənimki olmayacaqsa,
Sən allah, özünə öyrətmə məni,
Səni görmək istəklərim çoxsa da,
Güman yerim, əlac yerim yoxsa da,
Sən gəlmədin, mən görmədim bu axşam.
Bir də gördüm qaralanda cığır, iz,
Bir də gördüm, əllərim də
Elə pardaxlanıb, elə açılıb,
Elə işıqlanıb, elə saçılıb
Bu gülün dünyadan xəbəri yoxdur.
Ya bir sərt baxışdan, bir aldanışdan,
Yalandan, riyadan, xəbəri yoxdur.
Büllur ləçəyindən nur tökülür ki,
Elə fərəhlənir, elə gülür ki,
Bu gülün kədərdən xəbəri yoxdur.
Bir qəfil əmrdən, nakam ömürdən,
Xatirəm yadında qalmayacaqsa,
Bu əllər mənimki olmayacaqsa,
Bu tellər mənimki olmayacaqsa,
Sən allah, özünə öyrətmə məni,
Hicran qoxusuyla göynətmə məni.
Şəlalə nə qədər coşub kükrəsə,
Çaya qarışanda adicə sudu,
Gözlərinin işığından
Boylanan bir gələcəyim
Daş yumşalıb pambıq olar –
Elədiklərimdən yaxam qurtarmaz,
Eləmədiklərim yandırar məni.
Qışda balsız qalan arılar kimi
Eləmədiklərim yandırar məni.
Taleyin qisməti rast saldı bizi.
Yolumuz hardasa qırılacaqsa,
İtirəcəyiksə bir-birimizi,
Xatirəm yadında qalmayacaqsa,
Bu əllər mənimki olmayacaqsa,
Bu tellər mənimki olmayacaqsa,
Sən allah, özünə öyrətmə məni,
Hicran qoxusuyla göynətmə məni.