məncə, fikirsiz yaşayanlar xoşbəxtdirlər, onlar öz kuklası ilə əylənən, onu geyindirib-soyunduran və anasının pirojna qoyub bağladığı şkafın ətrafında gəzinən, əli şirniyə çatanda isə onu ağzına basaraq: «Yenə!» deyə bağıran uşaqlar kimidirlər. Xoşbəxt məxluqdurlar!