lakin ruhən dinclik tapmayan, dünyanı özü üçün daraldıb qaralarla ağlar arasında biryönlü, dar orbitə çevirən, həyat üzərindəki qələbələrini otuz iki fiqurun ora-bura, irəli-geri çəkilməsində axtaran, insanın həyatını, yeni debütdə piyada əvəzinə at qabağa verməkdə ciddi bir əməl görən və şahmat taxtasının bir qırağında ona ölməzlik gətirəcək vecsiz bir guşənin ayrılmasına böyük əhəmiyyət verən bir insanı, on, iyirmi, otuz, qırx il zehnini gərginləşdirib var gücünü ardı-arası kəsilmədən taxta üstündə taxta şahı bir küncə qısnamaq kimi gülünc bir məşğuliyyətə sərf edən ağıllı insanı təsəvvürə gətirmək nə qədər çətin, nə qədər də mümkünsüz imiş!