Бір кезде соқырларды көрді. Қолдарымен қармалап, теңселіп, тентіреп жүр екен. Сүрініп, қабынып, әбден қор болыпты. Пайғамбар жаны ашып, оларға жақын барып, сәлемдесіп қолын созып еді, соқырлар оны көрмеді. Кім келгенін білмеді. Мүбәрак бір соқырға жақындап, қолына жеміс ұстатып, көмектесті. Жебірейіл:
– Бұлар – Алланың берген көз айнасын қор қылғандар. Көбі – сұлу көрсе, ашкөздікпен сұқтанған арсыз еркектер. Құдай оларға қаһарланып, көздерін соқыр қылды. Бұ дүниеде құмарлана қараған арсыз суреттері шелге айналып, көздерін көр қылды. Енді олар қияметте соқыр болып тіріледі. Мақшарда періште мен шайтанды айыра алмай қор болады, – деді. Пайғамбар олардан да теріс айналып кетіп қалды