Дайындаған: Елмұрат Ораз

 

«Шабыт» баспасы

Алматы, 2022

Кешубай-Жәмила

Сын бар ма ер жігітте болса кедей,

Қысқа жіп күрмеуіне жүрсе келмей.

Батырлық пен байлықтың керегі не?

Ел-жұртына пайдасы жүрсе тимей!

Аяғын Сырдария мекен еткен,

Белгісіз қайдан келіп қоныс еткен.

Болыпты Әйтік атты бір бай керей,

Байлық пен салтанаты асқан шектен.

Мал біткен Әйтекеңе мың сан қара,

10 Көтеріп бақыт берген Хақ Тағала.

Дәулетке кең болғанмен, балаға кем,

Көргені төрт қатыннан жалғыз бала.

Баланың Кешубай деп қойған атын,

Кем қылды жалғыздықпен қолғанатын.

Үйреніп әр түрлі өнер жас күнінен,

Данышпан өзі молда, болған ақын.

Кешудің жұрт таңғалар келбетіне,

Үқсайды падишаның жендетіне.

Орыс, ноғай тіліне бірдей жүйрік,

20 Зейіні жететіндей жер бетіне.

Өнері асып тұрды өзі тұстан,

Ақылды әрі зерек болды жастан.

Не қиын мәселеге жауап тауып,

Ақылдың бітіп жатқан көзін ашқан.

Ел серкесі болардай Кешу бағлан,

Жете алмай өз теңдесі қылған арман.

Анасы мұны тапқан қандай жан деп,

Орыс, ноғай тамсанып қалған қайран.

Қылығы қыздан артық бір қырмызы,

30 Жүрген жерде жақсылық қылған ісі.

Әйтеуір патша Құдай ғұмыр берсін,

Қазақтың болды Кешу бір жұлдызы.

Ел-жұртқа болды Кешу берген бақтай,

Жарасқан төр алдында алтын тақтай.

Қосылып ен дәулеті зейін-оймен,

Келеді шаужайынан адам қақпай.

Екі айтпас, айтса берік ол сөзінде,

Қас батыр, ат басындай жүрегі де.

Басынан кісі сөзін асырмайтын,

40 Мырзаның тәуекелшіл мінезі де.

Кешудің ноғай, орыс білген атын,

Қарадан хан болардай асыл затын.

Ірбіттен бері қарай почта салып,

Асырған Россияда салтанатын.

Сайрандап Петірборға талай ба

...