Адамзат тұра алмайды әдетке ермей.
Қапы қалсаң, қайта оқып, тағы да ойла,
«Алла сүйсең, адамды сүй» дегендей.
«Молданың ісін қылма, айтқанын қыл»
Бір рюмкадан басталар маскүнемдік,
Наша үстіне нашаға өрлей-өрлей.
Ойласаң, соның бәрі бір құмарлық
Қуа бермей қайтеді тепши-терлей.
Аздан кейін араны ашылады,
Қаза берсе таусылмас шыққан кендей.
Жердің жүзін қыларсың бір-ақ уыс,
Бәрінен де өзіңнің кеудең кеңдей.
Жын да жын, құмар да жын, мастық та жын,
Өлең де жын, коя ма бойды жеңбей?
«Алла сүйсең, адамды сүй»
Ойдан маржан, меруерт төгілгенде,
Ол сүюің шын болсын, жалған емес,
Бұлдыр болма өзіңе-өзің сенбей.
Дүниеқұмар, залалкес бола қалсаң,
Өлімді ойла келерлік күні ертеңдей.
Шырақтар, ең құмарың осы болсын,
«Алла сүйсең, адамды сүй» дегендей.
Құмарың бір, ісін, көп болсын, жаным,
Көпке құмар, еріншек болма мендей.
Дүниеқұмар, залалкес бола қалсаң,
Өлімді ойла келерлік күні ертеңдей.
