... Hekayə yazıramsa,
gündə bir sətirlə kifayətlənirəm,
roman yazıramsa,
bir səhifə irəliləməyə çalışıram.
Yazı prosesində sürət də artır –
çətini işə başlamaqdır.
Buna görə də roman yazmağı
hekayə yazmaqdan daha
çox xoşlayıram, çünki romanı
bir dəfə başlayırsan, hekayə isə
bütöv bir romanı başlamaq qədər
çətindir.
Yazdığım hekayələrə görə ilk
növbədə Frans Kafkaya
borcluyam...
Qabriel Qarsia Markes
üzündəki dünəndənqalma ənliyi
Qulaq as, Mina, əgər istəyirsənsə xoşbəxt olasan, onda heç vaxt öz sirrini yad adama etibar eləmə.
– Pasxa üçün gərək yüz əlli düjün
örə də roman yazmağı
hekayə yazmaqdan daha
çox xoşlayıram, çü
“Tərcüməçilik – oxumağın ən yaxşı üs
əyrilərin həmişə doğru və haqlı olduğu bir mühitdə doğrular həmişə əyri və haqsız görünməyə məhkumdur.
Markes: Belə düşünürəm ki, yazıçı peşəsində, yazıçı sənətində təvazökarlıq artıq və gərəksiz məziyyətdir. Çünki əgər sən çəkinə-çəkinə, təvazökarcasına yazmaq niyyətindəsənsə, demək, bütün ömrün boyu elə həmin səviyyədə də qalacaqsan. Gərək dünyada mövcud olan şöhrətpərəstliyin bütün növlərilə silahlanıb qarşına böyük örnəklər qoyasan. Yazmağı öyrənmək üçün mənim seçdiyim örnəklər – Sofokldur, Dostoyevskidir... Və bir halda ki vəziyyət məhz bu cürdür, onda mən axı niyə bu böyük sənətkarlardan pis yazmalıyam? Əksinə, vəzifən ondan ibarət olmalıdır ki, hətta onlardan da yaxşı yazmağa cəhd edəsən.
Anna qabaqlar olduğu kimi, yenə uzanıb başını ərinin çiyninə qoymuşdu və onun qəlbindən keçənləri duyurdu.
