Толькі на трэці дзень адкапалі замёрзшых малых дрывасекаў.
Зрабілася так цёпла...
І здаецца ім - сядзяць яны за сталом... Маці радуецца, што прыйшлі... Корміць іх цёплым праснаком
Змарыліся. Агарнула ноч. Снег дайшоў вышэй пояса.
- Ляжам!
Хадзілі-хадзілі, брылі-брылі, але куды - і самі не ведалі..
Усе дрывасекі разбегліся хутка дамоў, а Цішка з Халімонам баяліся, каб бацька не наракаў, што зарана прыйшлі з лесу... Селі пад вялікай хвояй, прытуліліся адзін да аднаго і дрыжэлі...
Добра, што хоць на полудзень маем па кавалку хлеба
Іх бацька - кульгавы Цыпрук - сам працаваць не мог.
Малыя дрывасекі - браты. Старшаму - Цішку - дзесяць гадоў, меншаму - Халімону - восем.
Грукат дрывасекаў разлягаецца водгаласкамі па ваколіцы
