Толстой болған. Ол да өз жұртына: «Бүгін соңғы күнім деп есепте. Алдымдағы адамды соңғы рет көріп тұрмын деп сана. Бұдан соң мына сәт қайта оралмайды. Сондықтан әрбір соңғы сәтті сыйластықпен, махаббатпен, ықыласпен сүруге тырыс», – дейді.
Балам, кеудеңде жаның бар адам сияқты ширақ қимылдасаңшы»
Өгізге туған күн, бұзауға да туады»
Әрбір ісімнен, қарекетімнен атамның сабақтарының ізі әлі күнге дейін білініп тұрады.
Сәтімен игерілген осы МӘН бұлыңғыр күйде тұрған абстрактілі адам болмысына әрі тұнық, әрі мәңгілік сипат дарытады.
Түпкі мұраты көңілге анық болған кез келген күрестің мәңгілік МӘНІ болады.
Дұрыс, жігіттер! Осы беттен таймаңдар! Бұл кітап үшін қазақ жұрты сендерге алғыс айтады. Баянсызға алданып қажеті жоқ. Жастықтың жігерін осыған салыңдар! Кімнің қашан өлерін бір Құдай өзі біледі. Сондықтан күш-қуат барда халықтың қызметіне жегіліп үлгеру керек», – деп жігер берді.
Халықтың жауы – надандық екен.
Қазір «өзің тап та, өзің жарат» деген заман.
Адам бақытты қуалаған сайын ол ұстатпай ұзай береді. Егер ол өмірлік философиясын «Мен бақытты болу үшін емес, мағыналы өмір сүру үшін келгенмін» деп тураласа, бақ та, бақыт та оны өзі іздеп табады.
