автордың кітабынан сөз тіркестері  Қўрқма

Жавлон Жовлиев

Бахт ва вақт бир-бирига доим душман бўлиб келган.

Мен улар туққан болаларни тўпламоқчи эдим илмга, маърифатга, аммо қаршимда турибди бир ўқ ва бахтиқаро ота!”

Кулгилар туйғуларимни изҳор қилиш учун исроф этилади доим!

Самарқанд, сенга интилганлар минг...
Аммо етганлар кимлар?

Сенинг қисматинг торларини чертади у. Ўйларинг, хаёлларинг, тушларингни унга созлайди. Сен гоҳида бахтсизларга ҳавас-ла қарайсан, гоҳида тескариси, гоҳ ўз қисматинг ёзиқларига кўниб яшайсан, бешикда ётган бола қўллари боғлиқ ҳ

Мен ўзимни уйсиз, ўтмишсиз ва келажаксиз қолган қария сингари ҳис қиламан

Биз кўп ухлаб, тиниқиб, кучга тўлиб, уйқудан турамиз, албатта, яна ухлаш учун!

“Қўйлар ўлмаса, давлат қарилик пулини берса, сени боқаман”, – дерди момом ҳам керилиб.
Мен қўйлар учун дуо қилардим:

– Ўзлигини билган одамнинг тарихи бўлади, кимлигини билади. Билмаса, ҳайвон бўлади, қўй бўлади, ҳайвоний тарих бўлади.

Туркистон талабалари тунлари пичирлардилар: “Ё Аллоҳ, миллат учун ўқишликни насиб айла, ўзга ниятни ўлдир, ҳаром эт бизга!”