автордың кітабынан сөз тіркестері  Hər şey yaxşıya doğru. Şerlər və lirik lövhələr

Vahid Çəmənli

çörək vermək ayrıdı, ümid vermək ayrı

Mənə kənardan baxır.

Oynamağa səbrim yox,

Bu gün gözlərim gülmür.

Gəlib könül almaqda

Ay da bir məna görmür,

Sən yadıma düşürsən.

Kim düzsün ümidləri

Yoluma düzüm-düzüm,

Sənsizliyə dözməyə

Qalmayıb məndə dözüm.

Bacıma nişan gəlir,

Ata oluram özüm,

Mən səni hardan tapım?

Mən səni harda gəzim?

Sən yadıma düşürsən,

Sən yadıma düşürsən…

Sarmaşıq gül sarılıb

Səhərlərin boynuna.

Yoxsa ulduzlar qopub,

Səpələnib eyvana,

Vaxt keçir, görünmürsən,

Qalıb qulağım səsdə.

Soyuyub buza dönür

Çayın masanın üstə,

Sən yadıma düşürsən.

Gecələrin nəğməsi

Mənə necə tanışdır.

Xan çinarın bu gecə

Təzə nağıl danışır.

Qızılgül qönçələnib

Budağında alışır.

Qonşuda toy çalınır,

İki aşıq yarışır,

Sən yadıma düşürsən.

Başımı sığallayıb

Qonşu bir noğul verdi,

Qonşu hardan biləydi,

Nədi körpənin dərdi?

Qonşu qonşu olsaydı,

Göz yaşımı silərdi.

Qonşu bir noğul verdi,

Atam bir cib verərdi —

Sən yadıma düşürsən.

Ay işığı tükənib,

Sanki süzgəcdən axır.

Sanki ay da utanır,

Yenə qəlbimdə fərəh,

Sən yadıma düşürsən.

Saçımı oxşayır meh,

Sən yadıma düşürsən.

Çəmən, meşə göyərir,

Sən yadıma düşürsən.

Qış gedir, bahar gəlir,

Sən yadıma düşürsən

Unutdun ətrini gül-çiçəyin də,

Bu qədər qayğını zərif çiyində,

Bilmədim, nə təhər götürdün, ana?

Vahidəm, sinəmdə dağ neçə-neçə,

Qarışdı gözümdə gündüzlə gecə,

Mən səni dünyadan aparım necə?
Sən məni dünyaya gətirdin, ana.

Bir an gecikəndə bənövşə kimi,

Doqqazın ağzında bitirdin, ana.

Bir ′′ana′′ deyəndə, əvəzində sən,

Yüz dəfə ′′can′′ deyə öpürdün, ana.

Beşiyim başında qaldın yuxusuz,

Qoymadın böyüyəm hissiz, duyğusuz,

Böyüdə-böyüdə məni qayğısız,

Özün gəncliyini itirdin, ana.

Nə toyda şad oldun, nə də düyündə

İndi yox! Qocalam, saça dən düşə,

Əllərim əlinə bir də yetişə,

Mən sənin qurbanın olaram, ana

Mən səni səslədim, mənə can dedin

,Can deyən dilinə qurbanam, ana.

Odlu ürəyini sən qurban dedin,

Odlu ürəyinə qurbanam, ana.

Deyirdin, nə zaman yaşa dolarsan,

Boyuna baxaram mənsə doymadan.

Gəlib baxacaqsan söylə bəs haçan?

Baxan gözlərinə qurbanam, ana.

Qədrin bilmədiyim o əllərindən,

İstərəm, yüz dəfə öpüm indi mən.

Başımı sığalla, oxşa yenidən,

Zərif əllərinə qurbanam, ana.

«Ağıllı ol» — dedin hər zaman mənə,

Hər şeyi duymağı öyrətdin mənə,

Məni qərq elədin məhəbbətinə,

Saf məhəbbətinə qurbanam, ana.

Ey gözümün nuru, bir mənə bax sən,

Oğlun heç çıxmayıb öyüdlərindən,

Onu amal edib yaşamışam mən.

Gözəl sözlərinə qurbanam, ana.

Sən qurban olardın mənə həmişə,