Xatirələr onların şirin, ya da acı olmasından asılı olmayaraq, həmişə əzablı olur;
Çernışevski təsdiq etməyə çalışırdı ki, xalq inqilab və mübarizə yolunu seçməlidir, çünki onun nicatı bu yoldadır. Dostoyevski və Tolstoy isə xalqın qurtuluşunu dində və İsaya məhəbbətdə, pravoslav xristian dinində və mənəvi kamilləşmə yolunda görürdülər.
Elm bəzi diribaş adamların əlində kapitaldır
Anam, bir vaxtlar vardı ki, bizim də baxışlarımız işıqlı idi.
Qədim yunan müdrikləri də çəkməsiz, ayaqyalın gəzirdilər, bəs onda bizlər niyə bu cür mənasız şeylərin fikrini çəkməliyik?
Niyə də ürəyimi şadlandırmayım
hələ bir and da içdi, quldur!
, anam, görün indi bu nədir, deməli, bu cənablar üçün mən az qala ayaqlarını sildikləri o əsgidən də pisəm. Axı, Varenka, məni öldürən nədir?
Axşam isə Ratazyayevin yanında onlardan kimsə mənim sizə yazdığım və təsadüfən cibimdən salıb itirdiyim məktubun qaralamasını ucadan oxumağa başladı. Anam, onlar məni necə ələ saldılar!