Дайындаған: Елмұрат Ораз

 

«Шабыт» баспасы

Алматы, 2022

Хикаят Сәлімжан

حكايت سليم جان

Жазайын қалам алып қисса сөзді,

Жазған жан ғаріптіктен жаһан кезді.

Жазайын қисса қылып Сәлімжанды,

Құдайым есен қылса енді бізді.

Өлеңге жазып едім талай істі,

Нәсір сөз қисса екен, көзім түсті.

Сәлімжанның қиссасын оқып едім,

Әні жоқ құр сөз екен, ішім пысты.

Табылар өлең деген қалам алсаң,

10. Қисса сөз шырын болар өлең қылсам.

Өлеңге аударайын Сәлімжанды,

Жамағат, бір азырақ құлақ салсаң.

Назым қылып жіберейін жұртқа жайып,

Адамға үлкен дұшпан жаман зайып.

Бұзылған әйелдерге ғибрат болсын,

Жарандар, бұ сөзіме қылма айып.

Өлеңде бисмилла айтпақ бұйрық жоқ,

Сөзімді жұрт тыңдаса, көңілім тоқ.

Жүсіпбек сөз бастасын Сәлімжаннан,

20. Тыңдап тұр құлақ салып, жамағат көп.

Жарандар, бұ сөзіме құлақ салғын,

Ескі сөз өлең қылып хатқа салдым.

Бұзық қатын істері қандай екен,

Бұ сөзді естіген жан, ғибрат алғын.

Біздерге үлгі болған өткен ерлер,

Тыңдағын құлақ салып, әй, жарандар.

Сүлеймен атты бір бай болған екен,

Қайратты екен шаһарда бек саудагер.

Сүлейменнің малының қисабы жоқ,

30. Бек данышпан кісі еді ақылы көп.

Жомарттығы өзінің асқан екен,

Ғарібі мен қасірге рақымды бек.

Сөйлескен жан қасынан кетер емес,

Ол шаһарда онан бай өтер емес.

Әгар мақтап байлығын айтар болсам,

Жалаң үйі бір күнге бітер емес.

Бар екен Сүлейменнің үш жүз құлы,

Өзінің Құда берген көп-ті пұлы.

Өзі көргелі пенденің көңілін жықпас,

40. Сүлейменнің бар еді жалғыз ұғылы.

Сәлімжан аты екен ол баланың,

Қызығын көп көрмеді ата-ананың.

Сүлейменнің байлығы жаннан асқан,

Ішіне сарай салған он қаланың.

Дәулеті шаһарынан артық болды,

Сүлеймен мал мен басқа көңілі толды.

Қыз айттырмақ болды да баласына,

Сүлеймен аралады тамам елді.

Өзіндей бір байға кеп құда түсті,

50. Қалың малға мың тілла пұл берісті.

Ежеғабыл қылған соң құда түсіп,

Сәлімжанды күйеу қып жіберісті.

Сәлімжан қайынында төрт күн жатты,

Атасының қаһары тым-ақ қатты.

Тамаша, ойындары біткеннен соң,

Сәлімжан бесінші күн үйіне қайтты.

Сүлеймен дәулеті асқан қаласынан,

Істің түбін ойлап жүр данасынан.

– Аман ба, алған қызың жаман ба? – деп,

60. Сүлеймен жауап сұрды баласынан.

Шын айтпаса атасы болар емес,

– Әй, балам, менің сөзім жақсы келмес.

– Несіне жасырайын, әй, жан ата,

Ол қызы қатын екен,

...