o özünü özü qarşısında günahkar hiss edir, öz taleyinə qarşı özünü naşükür hesab edirdi
Mənə elə gəlir ki, əvvəllər özümü tanımamışam, – bəli, elə başqalarını da yalnız dünən tanımışam.
Ona görə ki sən xoşbəxtsən deyə istəyirsən ki, hamı, qəti surətdə hamı birdən-birə xoşbəxt olsun. Təklikdə xoşbəxt olmaq səninçün əzablıdır, çətindir!
Ah, İlahi, axı bundan yaxşısını siz haradan tapa bilərsiniz? Bu, əvəzsiz bir şeydir. Bundan yaxşısını harada axtarıb tapacaqsınız? Ciddi sözümdür! Sevənlərin bu cür naşükürlüyü məni hətta müəyyən mənada hiddətləndirir, hətta bir qədər məyus edir. Hə, cənablar, özünüz deyin, bu məhəbbət ləçəyindən yaxşı nə ola bilər!
Arkadi İvanoviç Nefedeviç
