Алғашқы мұсылмандардың бірі: «Ақылды адам үшін ең қымбат нәрсе – тап қазір неге мұқтаж болса, сол. Ал тап қазір мұқтаж болған нәрсесі, келешек нәтижесі тұрғысынан, өзіне ең пайдалы және өзінің мақталуына себі тиетін нәрсе» деген.
Абдуррахман ибн Ауфтан (р.а.): – Осыншама көп байлыққа ие болуыңыздың себебі неде? – деп сұрағанда, ол: – Үш себеп мені бұл байлықтың иесі атандырды. Аз да болса пайданы кері қайтармадым. Тірі малдарымды алушы сұрап келсе, дереу сатып жіберіп отырдым. Яғни, уақытты көпке созбадым, керексіз шығынға ұрынбадым. Және ешқашан кешіктіріп төлеуге зат сатпадым, – деп жауап берген екен.
Ұлым, адал кәсіп етіп, жоқшылықтан өзіңді сақта. Жоқшылыққа душар болған адам мынадай үш қайғыға тап болады: Бірінші, дінін әлсіретеді. Өйткені кедейлік адамды жамандыққа жетелейді. Екінші, ақылын азайтады. Өйткені мұқтаждық адамның еңсесін түсіріп, есін кетіреді. Үшінші, кісілік қасиеті мен адамгершілігін жоғалтады. Бұлардан да бетері, оны адамдар масқара қылады».
