автордың кітабынан сөз тіркестері  У чым яго крыўда

Максім Гарэцкі

Слова «беларусы» крычаў ён што ёсць духу, дзіка, праразліва, быццам склікаючы другіх падобных неўрастэнікаў на страшэнны гвалт.

Не, не расстаўся я з табою, мой родны край, - думаў Лявон, - не расстаўся, але ў вялікай нязгодзе ўжо мы з табою... Ты не разумееш мяне, а я не магу згодзіцца з табою і з тваімі парадкамі».

Мой родны край, краса мая,
З табой навек расстаўся я!..

«Беларусь, Беларусь! Што ты цяпер ёсць?» - звінела яму адна думка. «І што з табою будзе», - плыла другая.

Ад зямлі адарваўся і неба не дастаў...
Народная прыказка

Ад зямлі адарваўся і неба не дастаў...
Народная

А хто там ідзе, а хто там ідзе
У агромністай такой грамадзе?
- Беларусы!!!

Дык няўжо ж хадзіць да іх, - думаў Лявон Задума, - дзеля тых іх каўняроў, пальчатак і старавечных парасонаў?»

вучоны хлопец, з сваім высока ўзнятым ідэалам над нізка апушчаным жыццём.

ж яму да рук «Песні-жальбы» - Якуба Коласа і «Жалейка» - Янкі Купалы,