, старушка! Я цябе... не знаю...
лёкай яшчэ раз выйшаў да яе і торкнуў ёй у скурчаныя ад холаду пальцы нейкія бумажкі...
- Ад пана!..
Яна нават не чула, як з яе акалелых пальцаў выпаў гасцінец роднага, доўгажаданага сына. Некалькі трохрублёвых прыліплі да макраватага тратуара...
як апынулася на шумным тратуары каля варот, яна сама не памятала..
Ён бразнуў дзвярамі і пайшоў у пакоі...
Чаму вы пускаеце ў пакой розных жабрачак шалёных?!
Лаўручок мой! Сынок! - як непрытомная, кінулася да яго Тэкля
Я да сына свайго іду, да Лаўрука!
Стукалася, стукалася яна ў дзверы, пакуль нехта адчыніў, высунуўся напалову, паглядзеў на яе і крыкнуў:
- Ідзі, ідзі
Тэкля ідзе ды ідзе...
Млеюць старыя ногі
Цыпрук гаварыў... Як гэта ён мяне не прыме? Я ж - яго матка!.. Я ж яго гадавала і карміла... Ён жа - уся пацеха мая.
