Цётка

Добрыя весьці

Ах, браце родны, нясуцца весьці, 

Ўжо граюць маршы там на усходзе, 

Над кожнай хатай, у кожным мейсцы

Шчабечуць птушкі нам а свабодзе.

Усіх злучыла чароўна слова,

Жалезны вобруч скуў нам далонь.

I матка сына даць нам гатова, 

I жонка мужа вышле ў агонь.

I дзед старэнькі бяжыць ў дружыну, 

I ўнучак сьледам дзеда сьпяшыць.

Хлопец, абняўшы любу дзяўчыну, 

На барыкадах сьмела стаіць.

Ах, браце, крэпка сіла ў народзе!

Добрыя весьці зусюль ідуць,

Бо то мільёны разам у згодзе

Да лепшай долі сьмела ідуць.

Ах, браце, важны момант прыходзіць, 

Важну ахвяру прыйдзецца даць: 

На небе сонца шчасьця усходзіць, 

Толькі патрэбна хмары прагнаць.

Сьнежань, 1905.