Ақыры жастық шақтың жалын-ды кезін ілімге арнаған соң оның ақырғы нәтижесі де қомақты болуы тиіс. Зайырлы қоғамнан кесіліп, рақат пен қызықтан, құмар мен ойыннан, сауық пен сайраннан безінгенде оның қарсысына тұрарлықтай ұлық нығмет алған жөн болар. Солай емес пе?