Әлемнің алпауыт мемлекеттерін басқарып отырған лидерлер жер жүзінің кез келген жеріне жететін бомба жасап һәм осы арқылы бір-біріне күш көрсетуді мақсат етсе, мұндай адамдардың рухында Алла есімдерінің сәулесі жоқ деуге толық негіз бар. Себебі олар ұлылықты, қадір-қасиетті қару-жарақтарының күшімен өлшеуде. Исламда ұлылық қару-жарақ, дөрекі күшпен емес, мейірімділіктің үлкендігімен өлшенеді. Алла Тағаланың Рахман, Рахим деп өзін танытуының бір себебі осында жатса керек. Сол үшін Алла ең ұлы, яғни, Аллаһу Акбар. Демек, Алла мейірім-рақымдылығы да ең ұлы болған Рабб. Ендеше, Алланың мейірімі түсіп лидерлікке қол жеткізген адам ісін әке сияқты емес, ана секілді атқаруы тиіс, яғни, күшті емес, мейірімділікті негізге алады. Егер лидерлер іштеріндегі «уахиды», яғни, фытратты және ар-ождан деп аталатын іштеріндегі «пайғамбарды» өлтіріп алмаған болса, күшпен жарысып, қырып-жоюдан сайыс өткізудің орнына, хайырда (жақсылықта) жарыс жасауы қажет.