Араларыңнан ешқайсысың өзіне қалағанын мұсылман бауырына да тілемейінше толық иман еткен болып саналмайды.

(Бұхари, Мүслим)

«مَنْ رَأٰى مِنْكُمْ مُنْكَرًا فَلْيُغَيِّرْهُ بِيَدِهِ، فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِلِسَانِهِ، فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِقَلْبِهِ وَذٰلِكَ أَضْعَفُ الْإ۪يمَانِ»

Араларыңнан әлдекім қандай да бір жаман қылық көрсе, оны қолымен дұрыстасын. Егер оған шамасы келмесе, тілімен түзетсін. Тілімен де дұрыстай алмаса, жүрегімен дұрыстауға тырыссын (яғни, сол жағымсыз істі жүрегімен жазғырсын). Бұл – иманның ең әлсізі
17
.

17 Яғни, жаман істі көріп тұрып, содан ең болмаса іштей жиренбеген адамның иманы жоқпен тең.