Yəqin ki, Tanrı gülləkeçirməz bir pencəkdə şəhərdə gəzişəcəkdi – Alisa düşündü. Daha sonra öz-özünə bunları götür-qoy etdi: “Əgər bu soyuqda sağ qalmağı bacarsam, gedib vağzalda yataram, əgər bir az daha yeriməyə taqətim çatsa. Gic-gic cəsarətdən, bir az daha dözməkdən və ləyaqətdən dəm vurmayın. Mənim yalnız 47 kiloqram çəkim və bir metr altmış iki santimetr boyum var. Bu, dünya böhranına, ölülərin qışqırıqlarına, yalançı rok konsertinə, bu şaxtalı havaya və aclığa, məni yeməyə hazır olan morjlara və “xeyirxah” narkotik satıcılarına qarşı necə mübarizə apara bilərəm?!…”