Феномендік уақытпен шарпысудың бір ғана шарты бар. Бекінген ісіңе махаббатпен араласу. Ол жұмысты жан-тәніңмен беріліп істегенде ғана сағатпен жүріп тұрған онтологиялық уақытты сындырып жібересің. Ынтық болған ғашықтарға уақыттың жетпей қала беретіні осы. Олар бес сағат бас қосса да, бес-ақ минут тілдескендей сезімде болады.
Міндеттелген шаруасын көңілсіз атқаратын адамға да уақыт жетіспейді. Ол екі сағатта бітіре алатын шаруасын бес сағатта бітіре алмай қиналады. Осы қиналысты жүрегінде махаббаты бар адам оп-оңай шешіп тастайды.