Алесь па сталым разважанні

Прыйшоў да тога праканання,

Што каб палепшылась вучэба,

То гэту кнігу знішчыць трэба.

І вось уночы наш дабродзей

Ўстае і крадзецца, як злодзей,

І кнігі з скрынкі выкідае,

І пад сталом іх растрасае,

А ненавісныя «начаткі»

Парваў па самыя акладкі:

«Вось вам, Абрам, Ісак і Якаў!

Паплачце вы, бо я ўжо плакаў!»