Ашу-ыза – аңшы ит, құмарлық – ат, ақыл – атты адам секілді. Себебі ат кейде қарсылық танытады, кейде жуасиды. Ит кейде үйреткенді жасайды, кейде жаратылысына сай әрекет жасайды. Ит үйретіліп, ат тәрбиеленбесе, аттың үстіндегі адам аңды аулай алмайды. Керісінше, ит өзіне атылып, ат өзін жерге құлатады деген қорқынышпен болады. Міне, әділдіктің мағынасы – осы екеуін ақыл мен дінге бағындыру. Кейде құмарлықты ашу-ызаға қарсы қойып, қарсылықтарын басу керек, кейде ашуды құмарлыққа шабуылдатып қалауларын тежеу керек. Осы төрт сипат осылай болғанда өзіміз айтқандай көркем мінез қалыптасады.