Қазақтың бірінің біріне қаскүнем болмағының, бірінің тілеуін бірі тілеспейтінінің, рас сөзі аз болатынының, қызметке таласқыш болатынының, өздерінің жалқау болатынының себебі не? Бүкіл ғаламға белгілі данышпандар әлдеқашан байқаған: Әрбір жалқау кісі қорқақ, қайратсыз келеді; әрбір қайратсыз қорқақ, мақтаншақ келеді; әрбір мақтаншақ қорқақ, ақылсыз, надан келеді; әрбір ақылсыз надан, арсыз келеді; әрбір арсыз жалқаудан сұрамсақ, өзі тойымсыз, өнерсіз, ешкімге достығы жоқ жандар шығады.