І зь дзіўнай любасьцю чытаем тое мы,
Што захавалася на палімпсесьце.
Ёсьць рукапісы, зьмест якіх сьцярты, ледзь знаць,
Ці нат другі напісан сэнс бязбожна.
Іх палімпсестамі прынята здаўна зваць,
І першы іхні змысл пайме не кожны.
Краіна родная! Так сталася й з Табой.
