Уладзімер Жылка

Палімпсест

Ёсьць рукапісы, зьмест якіх сьцярты, ледзь знаць, 

Ці нат другі напісан сэнс бязбожна.

Іх палімпсестамі прынята здаўна зваць, 

І першы іхні змысл пайме не кожны.

Краіна родная! Так сталася й з Табой.

Багацьце й хараство твае прыроды

І прошласьць слаўную зьмяшаў чужак з гразёй

І словы вывеў гідкія для зводу.

Але народны дух, разьбіўшы мур турмы, 

Здалеў вяковы бруд паганы зьмесьці.

І зь дзіўнай любасьцю чытаем тое мы, 

Што захавалася на палімпсесьце.

1921