Жалғыз-ақ өлейін деп өле алмай, өз жанын қия алмай, қайғылы қапада, күндіз-түні жапада, жылау да еңіреу, бәрінен де көңілі қалып, жүрегі от боп жанып, жылаудан басқа шама жоқ, құдайдан басқа пана жоқ, жылағанмен өнері жоқ, қолынан келері жоқ болып жүрген сорлы Қамар мен халін көріп жаны ашитын Омар болмаса:
Бір күн тойса есектер,
Ми жоқ алдын есептер, – деп тойған тоққа, жиылған топқа буланысып, лепіріспенен жан жоқ еді.
Жақсыдан жаман туса – емі болмас, жаманнан жақсы туса – теңі болмас
Теңі келсе, тегін бер» дегенге көне қоятын қазақ па
Кәпір жоқ, мұсылман жоқ, мал мен адам
Бәрі де айырмасыз бауыр маған.
Пайда, зиян, ұят немен білмеймін
Менің үшін сөз һәм жоқ деген жаман.
Менде жоқ: мынау орыс, мынау қазақ,
Не мақтау, не кемсіту, қорлау, мазақ,
Бай, кедей, cay, кем-кетік - бәрі бір бәс,
He нәрсе айтшы: кәрілік, ауру, азап?
Қыздың байы мал екен-ау!..»
Пайғамбар тең емеске бар деген жоқ,
Зар жылатып бес қара ал деген жоқ.
Шал болсын, пасық болсын, сасық болсын,
Сата бер, әйел заты – мал деген жоқ.
Басыңды әлектікке сал деген жоқ,
Өмір бойы бәлеге қал деген жоқ.
Шірісін шірік байдың табанында,
Әйелде жарты тиын жан деген жоқ.
Қош енді, жанған жаным жана берсін.
«Соқыр тауыққа бәрі бидай»,
атпайын десе де, күн қоймайды»
