«Қамар сұлу» романы өмірде болған оқиғалар негізінде жазылған. Автор шығарма фабуласын Алтай елінде болған кездерінде ел аузынан алған. С. Торайғыров романында қазақ қоғамы ілгері дамуына кесел болып отырған кемшіліктердің ірісі ретінде тамақ үшін бәріне көніп, сұмдыққа көз жұмып отырған надан, көнбіс көпшілікті көрсеткен. Сондай-ақ жазушы әйелдер тағдырын — адамдық правосын ескермеген қоғамдығы түрлі әлеуметтік күштердің осы проблемаға қарым-қатынасын да бейнелеп көрсеткен. Түйінді мәселелерді болашақ өркениет проблемаларымен көтереді. ХХ ғасыр басындағы қазақ қоғамы қайшылықтарын тереңдей талдап, жан-жақты көркем бейнелеген. Көпшілік оқырман қауымға арналады.
Жалғыз-ақ өлейін деп өле алмай, өз жанын қия алмай, қайғылы қапада, күндіз-түні жапада, жылау да еңіреу, бәрінен де көңілі қалып, жүрегі от боп жанып, жылаудан басқа шама жоқ, құдайдан басқа пана жоқ, жылағанмен өнері жоқ, қолынан келері жоқ болып жүрген сорлы Қамар мен халін көріп жаны ашитын Омар болмаса: Бір күн тойса есектер, Ми жоқ алдын есептер, – деп тойған тоққа, жиылған топқа буланысып, лепіріспенен жан жоқ еді.