Еңбекте күнә мен ар-ұят мәселесінің төңірегіндегі жайттар талқыланады. Әсіресе, бойды да, ойды да күнәдан алыс ұстау үшін көзге абай болу керектігі, сонда адамның ойы азып, иманы әлсіреп, бұзылмайтыны, кері жағдайда оның жеке басқа да, қоғамға да тигізер зияны баса сөз болады. Жастардың ар-ұяты мен ішкі тазалығын сақтауда күнәға сұқтанып қарау сияқты нашар әдеттер мен рухани ластықтың тигізер кесір-кесапаты кең түсіндіріледі. Еңбек барша оқырман қауымға арналады.
Бүгінде жастардың қай-қайсысы болсын кафеде, кинотеатр фойесінде немесе көпшілік мінетін көліктерде буддизм, хинди немесе агнос-тизм, атеизмге арнап жазылған еңбектерді еш қымсынбастан, сенімділікпен ашып оқи алатын болса, тура сондай жастардың бірі иманы болса да білгісі келіп, үйренгісі келген өзінің қасиетті кітабы Құранды немесе Пайғамбарының хадис кітабын тура сондай орындарда қысылмай алып жүре алмайды және оқи алмайды да. Өз құндылықтарына сенімді емес мұндай тұлғалардың психо-патологиялық жағдайының астарында қоршаған ортаның қысымынан гөрі сананың соқырлығы жатқандығы белгілі
Өйткені, қарау жүректе сезімді тудырады, ынтызар ойды қалыптастырады, содан кейін бұл түсінік құмарлықты оятады, құмарлық артынша ерікті түртеді, содан кейін ол күшейіп, нақты шешімге барады. Артынша іс-әрекет жүзеге асады. Арада кедергі жоқ кезде, осы аты аталғандардың барлығы ретімен жүзеге асады. Осы себепті «Сабыр етіп, күнәға қарамау кейіннен туындайтын қиындықтарға шыдаудан әлдеқайда жеңіл»,
