Сөйлемдегі «уәжіп» сөзі парыз деген мағынада.
Себебі аятта «барлығың осы міндетті орындаңдар» деп бұйырған жоқ, «Араларыңда... бір қауым болсын...» деп бұйырды.
«(Уа, мүміндер!) Араларыңда (ел-жұртты) ізгілікке шақырып, жақсылықты бұйыратын һәм жамандықтан тыятын бір қауым болсын. Міне, солар – (екі дүниеде де) азаптан құтылып, мақсат-мұратына жеткендер» («Әли Имран», 3/104).
Аят жақсылыққа шақырып, жамандықты тыюдың парыз екенін көрсетеді.