Дініміздегі ең маңызды парыз — жақсылыққа шақыру мен жамандықтан тыюдың артықшылығы һәм бұларды тәрк етудің зияны туралы, бұл парызды жүзеге асырудың қыр-сырлары мен әдіс-тәсілдері баяндалады.
Негізінде, бұл адамның жақсылыққа шақырып, жамандықтан тыюы қылмыс емес, міндет. Бірақ ең маңыздысы – өзін түзетуі. «Өзін түзетпеді» деп өзгені жамандықтан тыюын теріс көру дұрыс емес. Бұлай айтуға болмайды. Ол дағы бір міндет.
Менің екі міндетім бар. Бірі – жамандықтан тыйылу, екіншісі – өзгелерді жамандықтан қайтару. Бірін жасай алмаймын, ал екіншісіне маған кім бөгет бола алады? Бір жағынан күнә жасадым екен деп, екінші жақтан да күнә жасайын ба?
