Негізінде, бұл адамның жақсылыққа шақырып, жамандықтан тыюы қылмыс емес, міндет. Бірақ ең маңыздысы – өзін түзетуі. «Өзін түзетпеді» деп өзгені жамандықтан тыюын теріс көру дұрыс емес. Бұлай айтуға болмайды. Ол дағы бір міндет.
Менің екі міндетім бар. Бірі – жамандықтан тыйылу, екіншісі – өзгелерді жамандықтан қайтару. Бірін жасай алмаймын, ал екіншісіне маған кім бөгет бола алады? Бір жағынан күнә жасадым екен деп, екінші жақтан да күнә жасайын ба?
Мухтәсиб, яғни, ескертуші. Мұның бірнеше шарттары бар. Олар: мукәллаф (жауапты), мұсылман, шамасы жететін адам болу. Жынды, сәби, кәпір және шамасы жетпейтін адам бұған кірмейді. Рұқсат етілмеген болса да, қоғамның әрбір мүшесі, пасық (күнәларды ашық істейтін адам), құл және әйелдер де осы үкімнің аясына кіреді.
Иса (а.с.) пайғамбарға уахи етілген мына сөзді де дәлел ретінде келтіреді: «Алдымен өзіңе насихат айт. Егер нәпсің сол насихатты қабыл етсе, содан кейін барып басқаларға уағыз айт. Әйтпесе менен ұял».
