1694-cü ildə mülayim, mömin və zəif iradəli Sultan Hüseyn şah olanda artıq Səfəvilər sülaləsinin süqutu əvvəlcədən həll edilmişdi.
Səfəvilər sülaləsinin süqutunun səbəblərindən biri də qoşuna etinasız münasibət idi, nəticədə qoşunun sayı get-gedə azalır, döyüş qabiliyyətini itirirdi.