Тәңір өз шексіз құдыретіне қарамастан жаратылыстарынан құлшылдық немесе бағыныштылық талап еткен жоқ, ол тек алғыс сұрады, және ол сұрауы өзінің бәрінен жоғары және құдіретті екенін көрсету емеседі, ол сұрауы Тәңірдің өз жаратылыстарына берген сабағы
10. Бұлттар ысырылып, таң атып жаңа күн басталғанда, жер бетіндегі бүкіл бақсылар жолға шығып жан-жаққа тартты, олар кездескен әр шаңыраққа соғып, Тәңір жолына оралып, барлық қақтығыстарды, арамдықтарды өткенге тастап, айнала көрші-көлемдерді бір бірін қонаққа шақырып, дастарқан жайып, тойдыртып бір бірінен ақ батамен, ақ тілектерін алуға шақырды. Сол бақсылардың сөзімен, адам баласы тұңғыш рет «Жаңа күн» — «Наурыз» тойын тойлап, жаңа күнді тоймен қарсы алады
бірінші алғыс Тәңірге айтылады, өйткені ол адамзатты да және бүткіл жалғанды жаратты. Екінші алғыс Ұмай-енеге айтылады, өйткені ол Тәңірдің жалғандағы елшісі және құт-құдіретін таратушысы. Үшінші алғыс аруақтарға айтылады, өйткені адал өмір сүріп Тәңірге қайтқан жандар, жалғанда қалған ұрпақтарына үнсіз қамқоршы болады. Төртінші алғыс айналадағы табиғатқа — жалған дүниеге айтылады, өйткені бұл біздің мекеніміз. Бесінші алғыс жалғанда тіршілік жасап жүрген адам затқа айтылады, өйткені әр адам баласы өзге адам баласына бауыр.
Көмек сұраушылар Қам-бабаның көзіне тіке қарай алмайтын, өйткені олар білді Қам-бабаның көмегі оларды Тәңірден алыстататынын. Тіке көзін көрмегендіктен Қам-баба әр сұраушыны «қасқа» деп атады, қасқалардың есімдерін сұрамауы әдейі еді, еш жын көмек сұраған адам баласының есімін естімесін деп, әсіресе әйелдердің, ер адам алғысын сақтай білсе өз болмысымен жындарға ұрей салады, ал алғысын ұмытса еш азғыртусыз-ақ Ерлікке құл болады
