Ел-елдің заңы басқа, иттері қара қасқа», - дегендей, ұнамаған жат мінезіміз болса, көзімізге айтып кетіңіздер. Қатеміз болса, мойынға алайық. Мұнан былай есімізге алып сақтанайық! -
Қырықтың бірі - қыдыр», - деп еді. «Қыдырған қыдырдың ізін басады», - деуші еді. Ел аралаған сыншы, ағаш аралаған үйші. Бір жоқты бір жоқ табады. «Іздегенге сұраған кез болады»- деген сөз бар еді. «Ерді көрсең, қыдыр тұт. // Асты көрсең, қадір тұт!» Қадірлі мейманым,
Ойың оң, тілеуің дұрыс болсын! Ой түбіне ешкім жете алмайды. Сенің үйде отырып ойлаған ойыңды кім біледі? Жатқанға жан жуымайды, // Қимылдаған қыр асады. // Іздеген миқан ағашын табады, - деген бар емес пе?! Елден елді қыдырып, іздесең болмай ма?
Сенде жазықта жоқ, әулиелік те жоқ. Өтірік сөйлетсе, заман сөйлетті. Шыншыл қылса, заман қылды. Солай болғаны үшін айтылады: «Заманына қарай - амалы»- деген сөз сонан қалған! - дейді.