автордың кітабын онлайн тегін оқу Ажалсыз әскер
Патшалар сансыз шығын қылады,
Дайындап соғыс үшін әскерін.
Аямай бірін-бірі қырады,
Ел алар оққа байлап жастарын.
Тұрақсыз шыр айналған дүние,
Жұтады бәрінің де бастарын.
Ел түгіл жерлеріне кім ие,
Айтпасаң моласының тастарын...
Шын патша мен емес пе уайымсыз,
Әскерім -өлеңім мен сөздерім.
Олардың патшалығы дайынсыз,
Көреді баянсызын көздерің.
Ойлаңыз, біздің әскер өле ме,
Қағазға бір басылып қалған соң.
Бұл мықты әскер емей немене,
Жайылып талай орын алған соң.
Қарумен қанша қатты ұрса да,
Сөзіме жанның әлі келмейді.
Бұл дүние шыр айналып тұрса да,
Әскерім қартаймайды, өлмейді.
Білесіз, бұл сөзіме өлім жоқ,
Тағы да жүрген жерін қырмайды.
Дүниенің рахатына сенім жоқ,
Ешбірі баянды боп тұрмайды.
Алмаймын патшалықты берсең де,
Қайтейін, өлім тартып алады.
Мен-дағы, ажал жетіп, өлсем де,
Әскерім ақ қағазда қалады.
Оқиды кейінгілер сөзімді,
Бірі ұнап, бірі сынап күледі.
Өзімнің көрмесе де көзімді,
Зарланып өткенімді біледі.
Өлімнің хақ екенін көрсең де,
Өлместей омыраулап, шатасың.
Дозақтың барын біліп жүрсең де,
Күнәға, әлің келсе, батасың.
Сауап көп ғибадатқа десең де,
Жалығып, жалқауланып жатасың.
Адалдың адал рызқын жесең де,
Арамды әдейі іздеп татасың.
Сыртыңды сыланасың өң беріп,
Ішіңнің түзетпейсің хатасын.
Айла мен алдағанды жөн көріп,
Адамды аң орнына атасың.
Жалғанның бір пайдасын көргенде,
Арланбай арыңды да сатасың.
Алланың ақ өлімі келгенде,
Амалсыз қара тастай қатасың.
Шаранамен туып едің,
Боз оранып өтесің.
Бір сағымды қуып едің,
Қай уақытта жетесің?
Қанша дәулет жиып едің,
Бәрі қалды, нетесің?
Мал үшін жан қиып едің,
Қайтіп алып кетесің?
Достыңыз зор,
дұспаның қор,
Бар тілекке жетсеңіз.
Сансыз бақыт,
алтын тақыт,
Барша жаннан өтсеңіз.
Қалса уайым,
болса дайын,
Нені талап етсеңіз.
Бәрі қайда,
несі пайда,
Түк ала алмай кетсеңіз.
Дүние қу -
бір ағын су,
Түстік онда шөп болып,
Күнде ағамыз,
сандаламыз,
Бейнетіміз көп болып.
Кейде тасқа,
кейде ағашқа
Соқтығамыз дөп келіп.
Суынан да,
уынан да
Құтыларымыз жоқ болып.
Дүние ағып,
сусыл қағып,
Фани көле құйылар.
Бірі ерте,
бірі кешке
Шөп те келіп жиылар.
Көлге барып,
тыным алып,
Бәрі сонда жиылар.
Алды тыныс,
болды тыныш,
Су ағыны тыйылар.
