Дайындаған: Елмұрат Ораз

 

«Шабыт» баспасы

Алматы, 2022

Дастарқан

Бақтияр: — Кіргем жоқ үйіңізге қастықпенен,

Кіргізген арақ құрғыр мастықпенен.

Сөзіңіз «арам» деген бәрі жалған,

Қайсысы айтып отыр достықпенен.

Уәзірлер: — Біз бе едік қолымызға қылыш алған,

Үйіне патшаның түнде барған.

Ханымға жаман сөзді айтқан біз бе?

Сен неткен кәззап едің Құдай ұрған.

Патша:

10 — Қоя тұр, уәзірлерім, егесіңді,

Білемін «мұны ая» демесіңді.

Кешегі істің жайы қалай болды,

Бастай бер, ал, Бақтияр, кеңесіңді.

Бақтияр: — Айт дейсіз не деп кеңес, тақсыр ханым

Қала ма қазам жетсе шыбын жаным?

Жүздерін уәзірлердің қара қылып,

Шықпады ісім аққа бір арманым.

Патша:

20 Бар шығар, ей, Бақтияр, көп арманың,

Ісіңнің кім біледі шын-жалғанын.

Таң атқанша аң-таң боп біле алмадым,

Кешегі қыз мәнісін айтшы, жаным.

Бақтияр:

— Өтіпті бір патша Махмұт атты,

Бек құрметті еліне, салтанатты.

Сол патшаның болыпты жалғыз ұлы,

Бейне бір он төрт жаңа ай сипатты.

Бұл бала бір де болса болды дана,

Өзінде жақсылықтан бар нышана.

Бар көрген патшаның жарығы сол,

Толықсып он сегізге келді жаңа.

Аң аулап әлгі бала сейіл құрды,

30 Қасына қанша мерген жігіт ерді.

Аң аулап сейіл құрып жүргенінде,

Айдаладан бір жалғыз адам көрді.

Отырған қарап тұрса жалғыз адам,

Баспайды түрегеліп ешбір қадам.

Айдалада отырған не қылған жан,

Уәзірлер, барсақ қайтер деді соған.

— Ей тақсыр, — уәзір айтты, —барайық та,

Жөн сұрап анығына қанайық та.

Жолдан шығып адасқан адам болар,

40 Біз оны тура жолға салайық та.

Отырған жетіп келсе кәрі кемпір,

Түр салып, аят оқып, кілем тоқыр.

Тоқыған кілеміне таң қалғандай,

Аң-таң боп ханзада, уәзір қарап отыр.

Кім едің, — ханзада айтты, — кілем жайған,

Өнерлі жан екенсің бірталайдан.

Кілемге салған түрің бәрі аят,

Ей, кемпір, қандай жансың, келдің қайдан?

...