Бұл кітаптың шығуына Манарбек пен Арайлым есімді жас жұбайлар себепкер болды. Олар үйлену тойын жасайтын қаражаттың бір бөлігін «Ер Едіге» жырын басып шығаруға аударды. Өмірлерінің маңызды күнінен осындай мәнді естелік қалдыруды жөн көріпті. Шаңырақтарында Ер Едігедей ұрпақ өсіруді нәсіп етсін. Екі жастың осындай игі ісі өзге жандарға да өнеге болсын!
Бабаның атын атап, пірлерден медет тілеп, әруақтарды бір оятып алды да, екінші рет оқталды.
Бірақ Едіге бұған көнбейді. Құдайдан қуат, пірлер-ден медет тілеп, аттанып кетеді.
Екі жаман сүзіссе де, екі жақсы сүзіссе де елдің берекесі кетеді.
Бұрынғыдай әруақты ма екен? Алымы қалай екен, қоржынға салымы қалай екен? Білек күші талған болар, әуелі жақ тартудан да қалған болар, құты қашып, жүрек көзі солған болар.
Жамалбикенің қолынан бір күн ас ішсе жеті күн ораза тұтып, жеті түн Құдайына мадақ айтып, тақуалығын күшейтті. Мұнан соң оның әруағы әлсіреудің орнына үстем бола бастады.
Құбылдың өзін емес, әруағын үркіту керек, – деді сыбырлап.
– Оны қалай үркітпексің?
– Байқаған боларсыз, Құбыл өзі тақуа. Дәретсіз аттап баспайды. Құлшылығы түгел. Арам болған асты ішпейді. Былапыт сөйлемейді. Бос сөз айтпайды. Мұның бәрі жүректі кірлетерін біледі. Оның күші де, әруағы да осы ғадетінде һәм тазалығында. Әруағын үркітем десек алдымен арам ас іштіру керек. Құлшы-лығы түгел адамға арам ас жақпайды. Не ауырып өледі, не бұзылып жолынан таяды.
Ғайып әлемнен қолдаушысы болмаса патшаның өзін селк еткізер ме еді?
ЕР айтпайды, айтса қайтпайды
– Ар ма, ару перілер
Еттім тәуап Ұмайға,
Мұнша ғажап сұлулық,
Тең көрмедім мың Айға
Қай қылығым жағыпты,
Көрердей мұны Құдайға?
Жарылқайын десе Ол
Төгеді екен былай да.
Мұндайды ғажап кім көрген,
Тасымай нәпсі шыдай ма?
«Қайтер екен бұл пақыр»
Деп Жаббар мені сынай ма?
