«Yerin altında, öz yuvasında bir hobbit yaşayırdı…» Bu sözləri C.R.R.Tolkin isti yay günü yoxladığı məktəbli imtahan işinin arxasına yazmışdı. Heç kimin ağlına gəlməzdi ki, məhz bu cümlədən sehrli toxum kimi dünya ədəbiyyatında ən tanınmış sənət əsəri yaranacaq və müəllifini «yüksək fantaziya» kimi tanınmış janrın klassikinə çevirəcək. Yeri gəlmişkən, bu janrın digər klassiki «Narniya salnaməsi»nin müəllifi K.S.Luis onun yaxın dostu olmuşdur. XX əsrin ən məşhur «ədəbi nağılı» adlandırılan «Hobbit, ya da oraya və geriyə» əsəri Tolkinin uşaqları üçün qoşduğu nağıldan yaranıb. Təsadüf nəticəsində nəşr olunan bu əsər oxucular tərəfindən elə rəğbətlə qarşılanıb ki, kitabın naşiri bu əhvalatın ardını yazmağı təkidlə xahiş edib. Əsərin ilk sətirlərindən müdrik sehrbaz Qandalf (o, hər dəfə lazım olanda peyda olur) Bilbo Begginsi cırtdanlarla Tənha Dağa səyahətə cəlb edir. Abad, səliqəli və rahat yuvasında yaşamağa öyrəşmiş Hobbitə ömür boyu sərgərdan həyat sürən cırtdanların kampaniyası ilə ayaqlaşmaq çətin olur. Lakin onun daxilində, bu günədək heç özünə məlum olmayan, gizli macəra ruhu bütün məhrumiyyətlərə yeni dostlarının xətrinə qatlaşmağa kömək edir. Təhlükəli macəralar, müəllif fantaziyasının məhsulu olan digər irqlərlə mürəkkəb münasibətlər, çıxılmaz vəziyyətlər əsəri, həqiqətən, cəlbedici edir, ondan ayrılmaq mümkün olmur. Amma qaranlıq buludlar arasında belə işıq yeri var. Elə burda da dostlar həmişə köməyə gəlir, əfsus ki, faciəsiz ötüşmək olmur. Əsər oxucunu həyata və özünə yeni nəzərlə baxmağa çağırır. Bəlkə, sən, elə əsərin qəhrəmanı kimi, haradasa özünü lazımınca dəyərləndirməyibsən. Əsər geniş oxucu kütləsi üçün nəzərdə tutulub.