Min bir gecə IV
«Min bir gecə» nağılları şifahi xalq ədəbiyyatının ən monumental abidələrindəndir. Bu nağıllar xalqın «şirin xəyalların cazibəsinə» uymaq arzularının, Şərq xalqlarının — ərəblərin, farsların, hindlilərin təmtəraqlı təxəyyül coşqunluğunun sərbəst söz oyunu ilə son dərəcədə mükəmməl ifadəsidir.
Sözlərdən toxunan bu abidə çox qədimdən yaranmışdır, onun rəngarəng ipək sapları dünyaya uzanaraq öz əsrarəngiz söz xalısını bütün Yer kürəsinin üzərinə sərmişdir.
Sonra padşah Şəhrizada dedi: «İndi də istəyirəm sən mənə heyvanlar, quşlar barəsində əhvalatlardan bir şey danışasan». Şəhrizadın bacısı Dünyazad ucadan dedi: «İndiyəcən heç görməmişəm, padşah bu gecəki kimi bircə dəfə də sinə dolusu rahat nəfəs alsın. Ümidvaram ki, padşahla sənin aranda olan əhvalatın axırı yaxşı olar, işin düzələr». Bu dəmdə padşahı yuxu basdı, o uzanıb yatdı…
Şəhrizad bu yerdə səhərin açıldığını görüb sözünü qurtardı.
Sözlərdən toxunan bu abidə çox qədimdən yaranmışdır, onun rəngarəng ipək sapları dünyaya uzanaraq öz əsrarəngiz söz xalısını bütün Yer kürəsinin üzərinə sərmişdir.
Sonra padşah Şəhrizada dedi: «İndi də istəyirəm sən mənə heyvanlar, quşlar barəsində əhvalatlardan bir şey danışasan». Şəhrizadın bacısı Dünyazad ucadan dedi: «İndiyəcən heç görməmişəm, padşah bu gecəki kimi bircə dəfə də sinə dolusu rahat nəfəs alsın. Ümidvaram ki, padşahla sənin aranda olan əhvalatın axırı yaxşı olar, işin düzələr». Bu dəmdə padşahı yuxu basdı, o uzanıb yatdı…
Şəhrizad bu yerdə səhərin açıldığını görüb sözünü qurtardı.
