Әз Тәукенің заманында: «Күл төбеде күнде кеңес»,- деген сөз мақал болды. «Кері кеткен елдің кеңесі көп болады. Кедей елдің көш басшысы көп болады»,- деп, сол заманда айтылған сөз болса керек.
Жәнібектің өзінен соң Қасым болды, бұл өзгесінен басым болды. Ата-бабаларынан бақты, даңқты болып, Жошы ханның өзінен соң Дешті Қыпшақты меңгеріп, билеген осы Қасым хан болды. Қазақ жұртының аузында: «Қасым ханның қасқа жолы»- деп атанып қалды.
Сол жерде Шынқыз хан болып, «Шыңғыз хан» атанды. Бара-бара: «Сағымнан пайда болған, садағын сағымға ілген Шыңғыс хан!» аталды. Қашып кеткені он үш жасында еді. Жиырма жеті жасында, барыс жылы, таққа отырды.
Сол: «Қия ат!»- дегендігінен, «Қият»- атанып кетіп, мұның үрім-бұтағы өсіп-өніп, көп ел болды. Қобыланды батырдың жырауында: «Қалың Қыпшақ: Қияттан, // Озушы едің жарыста!»- дегендегі Қият - Шабасоқыр Түрікпеннің ұрпақ жұрағаты.