Бізді ешкім ешқашан біз қалағандай жақсы көрмейді — өздері қалай жақсы көре алады, солай жақсы көреді. Бірақ басқа адамдарға, олардың құбылмалы көңіл күйіне тәуелділік бізді бақытты етпейді — бұл бізді оларға ыңғайлы етеді.
мені ешқашан тастамайтын және алдында сылдырмақпен билеудің қажеті жоқ жалғыз адам — өзім. Өзімнің қалауыма күмәнданудың немесе жанымның шынымен ауырғанын өзіме дәлелдеудің қажеті жоқ: мен үшін бәрі дәл өзім сезінгендей.
Басқалар үшін ойлау, басқалар үшін сезіну, олардың қалай қабылдайтынын болжау қатты қажытады. Өз өміріңізді тамаша етудің орнына біреудің өмірін сүрудің мәні жоқ.
