Берік Ақмаралдың ақ тамағынан иіскелей келе сол қолымен шашынан күштеп ұстап алып, бетінен қатты жұдырығымен бір ұрды. Ақмаралдың көздерінен от жарқ ете қалған еді. Не болып жатқанын түсіне алмай қалған қыз естен тануға жақын қалған. Бірінші соққыдан кейінгі соққылар Ақмаралды енді қызықтырмай қалғандай… Бірінші таяқты ауылда телефоныңды өшіріп тастағаның үшін… Екіншісі маған бағынбағаның үшін… Үшіншісі интернетке кіргенің үшін… Төртіншісі ана жігітіңді кездестіргенің үшін… — деп, көзі қанталап кеткен Берік қызды бар күшімен ұрып, соққыға жығып тастаған.
Үнсіз пәтер. Үнсіз Ақмарал. Үнсіз махаббат. Берік бүк түсіп жатқан Ақмаралды құшақтап, қасына жақындап, кешірім сұраған. Жаным менің, Маралым, кешірші мені, өзім не істеп, не қойғанымды білмей қалдым — деп мүләйімсіген даусымен қайта-қайта кешірім сұраған Берік жауап ала алмаған. Кешірім сұрадым ғой, жаным кешірші, мен сені қатты жақсы көргендіктен, қызғанғандықтан ұрдым. — деп ақталған Берікке Ақмарал жиіркене қараған.
Сүйем деген сөздерің қайда? Жүрегімнің дүрсілін тыңда. Неге сонша байқамадың сен Жалған махаббат. Махаббаттың қадірін білмей, Кете бардың қасымда жүрмей. Алаулаған ғашықтық отын. Жалған махаббат. Саған енді сенбеймін жаным, Бұл азапқа төзбеймін жаным. Жүрегімді алдадың сен Жалған махаббат!
