«Күйесің, жүрек, күйесің, күйгеніңнен не пайда?»
Абайдың аса биікке, шырқауға көтерілген өлеңі, мұнда жер бетіндегі бүкіл адамзаттың мұң-шері, қайғы-қасіреті, ішкі жан сезімі, арман-мұраты көрініс тапқан.
Ақынның бұл шығармасы 1900 жылы жазылған. Өлең Құнанбай қажы әулетінің ата қонысы, ұлы ақын өмірінің сәулелі сәттерінің мекені – Ақшоқы қыстауында жазылған.
Алғаш 1909 жылы Санкт-Петербургте жарық көрген "Қазақ ақыны Ибраһим Құнанбайұғлының өлеңі" деген жинақта жарияланды.
Ақынның бұл шығармасы 1900 жылы жазылған. Өлең Құнанбай қажы әулетінің ата қонысы, ұлы ақын өмірінің сәулелі сәттерінің мекені – Ақшоқы қыстауында жазылған.
Алғаш 1909 жылы Санкт-Петербургте жарық көрген "Қазақ ақыны Ибраһим Құнанбайұғлының өлеңі" деген жинақта жарияланды.
Жас шектеулері: 12+
Түпнұсқа жарияланған күн: 2011
Қағаз беттер: 2
Дәйексөздер8
Досты қайдан табасың,
Кеңесерге адам жоқ.
Әрлі-берлі шабасың,
Жалғыздықтан жаман жоқ.
Кеңесерге адам жоқ.
Әрлі-берлі шабасың,
Жалғыздықтан жаман жоқ.
Күйесің, жүрек, күйесің,
Күйгеніңнен не пайда?
Дүниеде нені сүйесің,
Өмір қайда, дос қайда?
Күйгеніңнен не пайда?
Дүниеде нені сүйесің,
Өмір қайда, дос қайда?
Ақыл айтсаң біреуге
Ішің еріп, егіліп,
Ұялмас ақы тілеуге,
Бермесең қалар түңілііп.
Ақы беріп тындатқан
Сөз көкейге қонар ма?
Ішің еріп, егіліп,
Ұялмас ақы тілеуге,
Бермесең қалар түңілііп.
Ақы беріп тындатқан
Сөз көкейге қонар ма?