Яссауи баба көңілдегі хикмет сандығы жайлы айтып отырды. Бір шәкірті:
– Тақсыр, хикмет сандығын қайдан табамыз? – деді.
– Жүректің махаббат құжырасынан.
– Махаббат құжырасы қандай хикметпен зейнеттелген?
– Ұлық Алла жүректің ішіне құлшылықтың төрт дариясы мен кәлима тайба ағашының көшетін жасырған. Ағаштың сансыз бұтағында «лә-илләһа иллала» деген жазу бар. Оның бір тамыры ықыластан, бір тамыры иманнан, бір тамыры табандылықтан нәр алады. Діңгегі шариғат, бұтақтары тариқаттан жаралған. Момындар зікір алқасында кәлиманы көп айтса бәйтеректің бұтағы бүр жарады. Жапырағы жайқалады. Жұпар иісті гүл шашады. Періштелер иісінен мас болады. Бұл хәлге жеткен мұсылман бос сөз бен артық әңгімеден тыйылады. Бауырлар, естеріңде болсын, егер пенденің тілі мен жүрегі қатар сөйлесе былыққа белшеден батады. Жүрегі сөйлеп, тілін тыйса басы бәлеген шатылудан аман қалады. Тілі мен жүрегін үнсіздікке бірдей баулыса көкірегі інжі-маржанның қоймасына айналады. Момындар зікірден ғапыл қалғанда жүректегі бәйтерек сола бастайды. Қураған ағашқа шайтан ұя салады. Ол кезде пенденің сырты сопы, іші сұм болады. Сұлу көрсе сұқтанады. Құлшылық етсе бұлданады. Нәпсісіне құл болады. Ар-иманы тұл болады. Бірақ мейрімді Алла сонда да жүректерге күн сайын мың мәрте назар салады. Көңілдегі кәлима ағашы гүлдесе Тәңірі риза болады. Тамыры қуарып, жапырағы солса қаһарланады
