Nə qədər kitab oxumaq olar? Fikirləşirsən ki, düzdü, ya yox? Ya da ki, başqa bir insan da varmı ki, sənin gördüyünü o cür görə.
Qozbelin səsi yazıqlaşdı.
– Bir bəni-insan yoxdusa, dəli gününə düşərsən. Kim olur-olsun, təki yanında insan məxluqu olsun. Gör sənə nə deyirəm. Eşit məni, təklik – məşəqqətdi.
Bizim kimi özgə qapılarında zillət çəkənlər dünyada ən yalqız adamlardır. Onların nə ailəsi var, nə də ev-eşiyi.
Mən o qədər adamlar görmüşəm ki, saysız-hesabsız. Biri o birisiynən danışır, heç vecinə deyil ki, onun dedikləri o birinin qulağına çatır, ya yox? Danışsa da birdi, danışmasa da. –
damarlanırdı, xırda çevrələr genəlib nohurun üzüylə o biri sahilə çatdı və eləcə geri qayıtdı. Lenni gözünü ayırmadan onlara baxırdı:
– Corc, bax bir, gör neynədim!
Corc dizi üstə çökdü, sudan ovucladı. Bir-iki ovuc
Hərə bir parça torpaq ümidi ilə yaşayır. Burda o qədər kitablar oxumuşam ki… Onu bilirəm ki, heç kəs havaya qalxan deyil, heç kəsə də öz torpağı qismət olmayacaq. Elə-belə xülyadı. Baxırsan, adamlar duranda da, oturanda da torpaqdan danışır.
– Bir bəni-insan yoxdusa, dəli gününə düşərsən. Kim olur-olsun, təki yanında insan məxluqu olsun. Gör sənə nə deyirəm. Eşit məni, təklik – məşəqqətdi.
Belə şey xoşuna gələr? Məcbursan ki, tək-tənha burda oturub kitab oxuyasan. Qaranlıq düşməmiş bayırda nal atasan, sonra yenə kitab oxumaq başlayır. Amma kitab da kömək eləmir. İnsana lazımdı ki, yanında başqa bir adam olsun.
– Heç kəs deyə bilməz ki, insan nəyə qadirdi
